مقایسه ی پذیرش محلول الکلی و صابون جهت بهداشت دست در پرستاران شاغل در مراکز درمانی گناباد سال ۱۳۸۸

زمینه و هدف: با وجود اهمیت دست شستن در پیشگیری از عفونت های بیمارستانی تحقیقات نشان می دهند که پذیرش پرسنل بهداشتی برای شستشوی دست، پایین بوده است. منظور از پذیرش، بهداشت دست کافی به ازای فرصت های ایجاد شده می باشد. تحقیقات خارجی نشان داده اند که مالش دست ها با محلول الکلی پذیرش بهداشت دست را افزایش داده است و با توجه به تفاوت های اعتقادی و فرهنگی پرستاران، مطالعه ی حاضر جهت مقایسه ی میزان پذیرش محلول الکلی و صابون جهت بهداشت دست در پرستاران انجام گردید. روش تحقیق: این پژوهش یک مطالعه ی نیمه تجربی بود که بر روی 97 نفر از پرسنل پرستاری بیمارستان های گناباد انجام گرفت. واحدها به طور تصادفی در دو گروه مداخله (محلول الکلی) و شاهد (صابون معمولی) قرار گرفتند و از نظر فاکتورهای تأثیر گذار در دو گروه همگن شدند. مدت 15 روز با استفاده از ابزار مشاهده ای، رفتار بهداشت دست واحدها مورد مشاهده قرار گرفت. تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار spss انجام گردید. یافته ها: یافته های این پژوهش نشان دادند که میزان پذیرش در گروه های آزمون و شاهد به ترتیب 62 درصد و 59 درصد بود و اگر چه میزان پذیرش در گروه محلول الکلی بیشتر از صابون معمولی بود ولی آزمون تی مستقل، تفاوت معنی داری را بین دو گروه نشان نداد (625/0=p). نتیجه گیری: اگرچه که مالش دست ها با محلول الکلی، نیاز به هزینه ی کمتر، صرف زمان کمتر و استفاده راحت تر دارد، شاید علت پذیرش کم آن اعتقادات مذهبی در مورد مصرف الکل و احساس عدم تمیزی دست ها در صورت نشستن آن ها می باشد. دادن آموزش در مورد اهمیت بهداشت دست، مزایای استفاده از محلول الکلی و تشویق رعایت کنندگان بهداشت دست در ارتقای بهداشت دست مؤثر خواهد بود.